Sayfalar

27 Ocak 2012 Cuma

110 diye bir grup vardı...

110 grubu ülkemizde göz önüne çıkacak kadar başarılı olan belki de tek elektronik altyapılı rock grubu. Ben onları çoğumuz gibi ilk klip şarkıları "Bitti mi?" ile tanıdım. Gayet başarılı bir klipti ve şarkı da fena değildi. Pekala beni çeken bu şarkı olmadı. İkinci klip şarkıları vardı "Özledim Seni", işte o tam damardı.

"Söyleyecek çok sözüm vardı,
Hepsi yarım kaldı.
Neler ummuştum hayattan,
Elimde ne kaldı.
Kırılan kalbim miydi yoksa,
Karnımdaki bu sancıyla,
Küflenmiş ruhum unutmadı.
Unutmadı seni hala..."

İşte şarkının bu kısmı beni kalbimden vuruyor ve gidip tıpış tıpış albümünü aldırtıyordu. Albüm de taş gibiydi. Pekala elektronik altyapılı müzik yapmak zordur. Genelde bu tarz gruplar altyapıda kullanacakları bir sample'ı yapıştırır sonra da bunun yeterli olduğuna kendilerini inandırıp ortaya çıkarlar. 110, bu amatörlüğü atmış bir gruptu ve şarkıları düzenleme olarak vasatın üstüne çıkmakla beraber beste anlamında da kaliteliydi. Ülke standardlarında 5 üzerinden 4 yıldızlık bir albümdür.


Sonra 2. albümleri geldi. İlk single'ları fena değildi ama zaten elektronik müzikle pek bir bağım yok. Bundandır çabuk vazgeçtim 110'dan. Pekala albüm çıkmadan myspace sayfalarında albümün kapağı vardı. Hayatımda bu kadar manasız bir albüm kapağı görmedim. Yani şuna bir bakar mısınız!? 2 çubuk ve 1 yuvarlaktan oluşan soyutlanmış bir 110 yazısı ve arka planda manasız yeşil çizgiler var. Bana hiç bir şey anlatmıyor. Pekala ülkemizde albüm kapağı kelle demektir. Bizim ülkemizde hangi tarz müzik yaptığınız önemli değil. Albüm kapağında kelle vardır. Eğer grupsanız grup üyelerinin kelleleri vardır. Bir sürü kelledir albüm kapağı. 110 bu olaya girmiyor ama başarısız bir iş çıkarmışlar. Taktir edemeyeceğim.

2 yorum:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...